Âdem a.s'a gelince o, aşağıda da görüleceği gibi Peygamberimiz Muhammed Sallallahu Aleyhi Vesellem'den haberdardı; büyük ihtimalle, onun soyundan gelen tüm peygamberlerden de haberdardı. Bu konu, yüce Allah’ın şu ayetinin tefsirinde anlaşılmaktadır: “Yüce Allah, Âdem'e bütün isimleri öğretti.” Müfessirlerin şeyhi İbn Cerir, r.h şöyle dedi: Bu ayetin tefsirine dair en tercihli görüşe göre O'nun Adem'e öğrettiği isimlerin, Âdemoğullarının ileri gelenlerinin isimleri ve meleklerin isimleri olduğu şeklindedir. Şüphesiz Âdemoğulları arasında ileri gelenlerin başında peygamberler gelir. En iyisini Yüce Allah bilir.
Nebi s.a.v'den aktarılan sahih bir rivayet Âdem a.s’ın, oğlu Davud a.s’dan haberdar olduğunu gösterir.
İbn Abbas radıyallahu anhuma'dan şöyle rivayet edilmiştir: Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem şöyle dedi: “İlk inkâr eden Âdem Aleyhisselam’dır. Bunu üç defa söyledi. Yüce Allah Âdem’i yarattığı zaman sırtını meshetti. Bunun üzerine kıyamete kadar onun neslinden yaratacağı tüm insanları ona gösterdi. İçlerinden biri dikkatini çekti, gözlerinin arasındaki parlaklık çok hoşuna gitmişti. Âdem Aleyhisselam: "Ey Rabbim, şu da kim?" diye sordu. "Davud!" deyince: "Pekâlâ, ne kadar ömür verdin?" diye sordu. "Altmış yıl!" dedi. Âdem: "Ey Rabbim! Onun ömrünü uzat." Allah, bunun olmayacağını ancak kendi ömründen verdiği takdire olabileceğini söyledi. Âdem a.s bunu kabul etti ve kendi ömründen kırk yıl Davud’a verdi. Yüce Allah bu olayı yazdırdı ve melekleri şahit kıldı. Daha sonra Adem’in ömrü tamam olunca ölüm meleği ona geldi. Âdem Aleyhisselam meleğe: "Benim ömrümden yaşayacağım kırk yıl daha var.” dedi. Melek: "Sen onu oğlun Davud'a verdin." dedi. Âdem a.s bunu inkâr etti. Bunun üzerine yüce Allah yazılan kitabı çıkardı ve onun üzerine hücceti ikame etti. Daha sonra yüce Allah Davud a.s’a yüz yıl ömür verdi, Âdem a.s’ın ömrünü ise bin yıla tamamladı.”
Diğer peygamberlerin Muhammed s.a.v’i tanıdıklarına dair delil ise yüce Allah’ın şöyle demesidir:
“Hani, Allah peygamberlerden, “Andolsun, size vereceğim her kitap ve hikmetten sonra, elinizdekini doğrulayan bir peygamber geldiğinde, ona mutlaka iman edeceksiniz ve ona mutlaka yardım edeceksiniz” diye söz almış ve “Bunu kabul ettiniz mi; verdiğim bu ağır görevi üstlendiniz mi?” demişti. Onlar, “Kabul ettik” demişlerdi. Allah da “Öyleyse şahit olun, ben de sizinle beraber şahit olanlardanım” demişti.” (Âl-i İmran 81)
İbn Kesir r.h şöyle dedi: “Ali bin Ebi Talib ve amcası Abdullah bin Abbas (Allah onlardan razı olsun.) şöyle dediler: Yüce Allah, göndermiş olduğu peygamberlerden şöyle bir söz almıştır: Muhammed peygamber olarak gönderilir ve onu hayatta iken görürlerse mutlaka ona iman edecekler ve onu destekleyeceklerdir."
Sonra şöyle dedi: "Rasulullah Muhammed, Peygamberlerin sonuncusudur, Allah'ın salat ve selamı kıyamete kadar onun üzerine olsun. O, herhangi bir çağda bulunursa ona itaat etmek vaciptir. Tüm peygamberlerden üstün ve önceliklidir. Bu nedenledir ki Kudüs'te toplandıkları İsra gecesinde onların imamı olmuştur. Kıyamet gününde de Rabbin hüküm verdiği o çetin günde şefaatçidir ve Makam-ı Mahmud’a yalnızca o layıktır. Şefaat sırasında büyük peygamberlere teklif edilmesine rağmen sonunda tüm insanlık için şefaati kendisi istemektedir.
Rasulullah Sallallahu Aleyhi Vesellem’in tüm peygamberleri tanıması hususunda ise yüce Allah şöyle dedi: “Andolsun, senden önce de peygamberler gönderdik. Onlardan sana anlattıklarımız da var, anlatmadıklarımız da var.” (Mumin 78)
İbn Kesir r.h şöyle dedi: Yani bazı peygamberlerin haberlerini ve kıssalarını sana vahyettik. Onların kavimleriyle olan ilişkilerini ve nasıl yalanladıkları, sonuç ve yardımın peygamberlerin lehine nasıl olduğunu açıkladık. Ayrıca bazı peygamberleri açıklamadık.
Şöyle denilebilir: Yüce Allah onların tümünü İsra gecesinde toplamış ve Muhammed s.a.v onlara namaz kıldırmıştır. Zira sahih bir rivayete göre Nebi s.a.v şöyle dedi: “Kendimi bir peygamberlerden oluşan bir topluluk arasında gördüm, Allah’ın selamı üzerlerinde olsun. Bir baktım Musa a.s ayakta durmuş namaz kılıyor, diğer taraftan Meryem oğlu İsa ayakta durmuş namaz kılıyor, İbrahim a.s ayakta durmuş namaz kılıyor. Namaz vakti gelince onlara imamlık yaptım.”
İbn Abbas r.a’dan rivayet edildiğine göre: Nebi s.a.v Mescid-i Aksa'ya girince durup namaz kıldı. Ancak etrafına bakındığında bütün peygamberlerin kendisiyle birlikte namaz kıldığını gördü. (İmam Ahmed 2324, İbn Kesir tarafından kendi tefsirinde senedini tashih etmiştir. (5/26). Ayrıca Ahmed Şakir müsned üzerindeki yorumunda sahih olduğunu söylemiştir. El-Hafız Fethul Beri’de (7/209) ve diğerleri bunu nakletmiştir. ) El-Kadı İyad'ın, Allah ona rahmet etsin, El-Şifa'daki şu sözlerini aktardılar: “Nebi s.a.v, bütün peygamberlere Mescidi Aksa’da imamlık yaptı. Bazılarının haberi kendisine bildirilmese bile namaz kılan peygamberleri görmüş ve tanımıştır.
En iyisini Allah bilir.
